Akustyka ścian i sufitów

Fot. Sto-ispo

Aby tak było, trzeba stworzyć we wnętrzach właściwe warunki akustyczne. Modną obecnie tendencję do stosowania w architekturze otwartych przestrzeni trudno pogodzić z koniecznością zachowania w nich właściwych parametrów. Należy o to zadbać już na etapie projektowania.

Właściwe warunki akustyczne są zwykle istotne w pomieszczeniach, w których przebywa wiele osób, np. salach koncertowych, teatrach, bankach, hotelach, itp. Drażniący, dekoncentrujący pogłos można zlikwidować poprzez zastosowanie dźwiękochłonnych powierzchni ścian i sufitów.

Zdolność tłumienia lub korygowania czasu pobrzmiewania określa pogłosowy współczynnik pochłaniania dźwięku „s”, mierzony zgodnie z normą PN-EN 20354:2000 oraz współczynnik „p” i wskaźnik pochłaniania dźwięku „w”, określane normą PN-EN ISO 11654:1999. Wyrób klasyfikuje się jako dźwiękochłonny, jeżeli jego wskaźnik pochłaniania „w”  jest większy lub równy 0,15. Produkty o niższych wskaźnikach nie spełniają funkcji dźwiękochłonnych, ale mogą być stosowane jako wyroby dekoracyjne i dźwiękoizolacyjne.


Sto-Akustikputz
Fot. Sto-ispo

Wśród rozwiązań technicznych, służących poprawie warunków akustycznych poprzez modyfikację struktury oraz powierzchni ścian i sufitów w pomieszczeniach, dominują obecnie systemy płytowe lub panelowe powszechnie znane jako podwieszane sufity kasetonowe. Niektóre z nich, np. StoSilent Panel umożliwiają uzyskanie bezspoinowe struktury sufitu lub ściany o powierzchni do 200 m2 bez konieczności stosowania przerw dylatacyjnych. Dzięki temu powstają nowe możliwości kształtowania przestrzennego wnętrz.


Sto-Akustik-Spritzputz
Fot. Sto-ispo

StoSilent Panel – system, którego głównym elementem są płyty ze szkła wtórnego mocowane do standardowej konstrukcji stelażowej (np. profile CD). Płyty te są lekkie (300 kg/m³), ponieważ w 96% składają się z porowatego granulatu szklanego zespolonego żywicami syntetycznymi. Dostępne w wielu wariantach, m.in. wzmocnione włóknem szklanym lub umożliwiające dodatkowo chłodzenie pomieszczenia. Płyty te są niezapalne i odporne na działanie wody, a ich homogeniczna budowa pozwala na łatwą obróbkę prostymi narzędziami (np. wycinanie otworów wentylacyjnych lub oświetleniowych). Znikoma rozszerzalność cieplna i wilgotnościowa umożliwia  konstruowanie gładkich bezspoinowych powierzchni do 200 m² (po zastosowaniu dylatacji – bez ograniczeń). Złącza płyt muszą być klejone i szpachlowane specjalnymi materiałami, dzięki czemu zostanie zachowana jednolita powierzchnia o stabilnych parametrach akustycznych. Całość gotowej powierzchni pokrywa się tynkiem natryskowym o fakturze bardzo drobnego ziarna lub wybranym zabarwieniu.

Zdarza się jednak, że z przyczyn architektonicznych lub konstrukcyjnych nie jest możliwe wykonanie podwieszonego sufitu akustycznego. Tak jest na przykład w przypadku sklepień krzyżowych w zabytkowych obiektach, które wymagają wykonania bezpośredniej powłoki. Rozwiązaniem dokładnie takich problemów będzie zastosowanie  tynków akustycznych Sto, nanoszonych bezpośrednio na powierzchnię ścian i sufitów.


Fot. Sto-ispo


Fot. Sto-ispo

Sto-Akustik-Spritzputz – tynk jednoskładnikowy o uszlachetnionym spoiwie mineralnym. Stosuje się go wewnątrz pomieszczeń, na sufity i ściany, wszędzie tam, gdzie nie jest wymagana odporność mechaniczna. Jest to dobre rozwiązanie w wypadku płaszczyzn zakrzywionych lub o skomplikowanych kształcie. Tynk jest nakładany maszynowo za pomocą pistoletów stożkowych (ciśnienie 4 atm; dysze 6 lub 8 mm) lub pompy ślimakowej z przystawką Vario i zestawem do cienkowarstwowych natrysków. Materiał musi być nakładany wielowarstwowo, aż do uzyskania grubości pokrycia 15 mm – konieczne jest nałożenie minimum 5 warstw w odstępach 24-godzinnych. Zużycie wynosi 15l/m². Wybraną kolorystykę otrzymuje się poprzez dwukrotne pomalowanie gotowych powierzchni specjalną farbą StoSilent Color.


Fot. Sto-ispo


Fot. Sto-ispo

Sto-Akustikputz – tynk mineralny, którego spoiwem jest szkło wodne potasowe. Stosowany jest na powierzchniach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne. Dostarcza się go w postaci dwóch komponentów mieszanych na budowie w specjalistycznej mieszarce tuż przed nałożeniem. Podłoże musi być nośne i niezatłuszczone. Silnie nasiąkliwe powierzchnie, np. płyty gipsowo – kartonowe, należy zagruntować specjalnym preparatem. W celu zwiększenia przyczepności gładkie powierzchnie, jak np. beton lub płyty gipsowo – kartonowe też wymagają zagruntowania.  Aby zachować odpowiednią grubość tynku i ułatwić wyrównanie powierzchni końcowej, na tynkowanych obszarach należy zamocować w odstępie jednego metra listwy dystansowe z twardego PCW grubości 20 mm. Tynk nanosi się ręcznie w 3 warstwach – najpierw pierwszą i drugą o grubości 1 cm każda w odstępie 7 dni, a następnie trzecią wyrównującą drobnoziarnistą grubości 3 mm decydującą o gładkości i efekcie końcowym. Warstwą dekoracyjną jest natrysk nakładany pistoletem stożkowym (dysza 2,5 mm), który może być również wykorzystany do renowacji wszystkich powierzchni z materiałów dźwiękochłonnych.

Dariusz Czarny
Dyrektor Techniczny
Sto-ispo Sp. z o.o.


CZYTAJ WIĘCEJ

Akustyka w obiektach edukacyjnych? Kompleksowe rozwiązania Knauf AMF
Produkty akustyczne Knauf AMF zamienią wnętrze mieszkania w małą salę kinową

---