Jak wydłużyć żywotność systemów ociepleń?

Fot. Kreisel

Teraz, głównie dzięki dostępności nowoczesnych, bardziej odpornych na działanie środowiska zewnętrznego oraz czynników starzeniowych, jak również odpowiedniej konserwacji można zdecydowanie wydłużyć czas żywotności systemów ociepleń.

Zabrudzenia oraz porosty biologiczne to elementy najbardziej widoczne na elewacjach. Chociaż zarodniki mikroorganizmów są niewidoczne dla naszego oka, unoszą się one w powietrzu jak kurz i tak jak on osadzają się na budynku. Aby przeżyć potrzebują wilgoci, a więc najczęściej rozwijają się w temperaturze umiarkowanej, w miejscach zacienionych, z dużą ilością opadów. Na pojawienie się porostów wpływają także inne czynniki, do których należą m.in.: usytuowanie budynku względem stron świata (porastaniu najczęściej podlegają ściany północne), bliskość zbiorników wodnych, lasów, woda rozpryskowa. Paradoksalnie na proces porastania ma wpływ również ocieplenie. W tym przypadku problem dotyczy z reguły budynków, które zostały poddane termomodernizacji poprzez wykonanie systemu ociepleń. Związane jest to z długością utrzymywania się wilgoci na elewacji oraz szybkością jej nagrzewania oraz schładzania w chłodniejszych porach roku.

Na proces brudzenia i porastania mogą wpływać również podjęte przez nas decyzje. Niektóre tynki są bardziej podatne na te procesy, np. tynki akrylowe, które przejawiają pewną elektrostatyczność, czyli przyciągają do siebie drobiny brudu. Tynki te mogą być też termoplastyczne, tym samym brud szybciej „przylepia się” do ich powierzchni. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie powłoki pozbawionej tych wad, np. tynku i farby na bazie żywic silikonowych (Farba Nanotech 006 czy tynk Silikon Protect 031). Dzięki posiadanym przez nie właściwościom samoczyszczącym, elewacja nie tylko na dłużej pozostanie czysta, ale także nie będzie porastać. Inną możliwością jest zastosowanie produktu niepodatnego na stwarzanie warunków do rozwoju mikroorganizmów, np. farby i tynki silikatowe (Silikatynk 020, FARBA Silikatowa 002), które mają podwyższone pH, czyli tzw. alkaiczne.

Systemy ociepleń oraz tynki ewoluują w kierunku podwyższenia odporności na korozję biologiczną. Osiągniecie takiego rezultatu możliwe jest dzięki zastosowaniu innowacyjnego tynku cienkowarstwowego BIOTYNK 042. Takie nowatorskie podejście pozwoliło na uzyskanie najwyższej wytrzymałości na uderzenia. Wysoką odporność na działanie alg, glonów i grzybów pleśniowych osiągnięto poprzez niepowtarzalny system Bio-Pruf i mikrokapsułowanie biocydu. Dzięki temu substancje czynne uwalniane są w dużo dłuższym okresie niż w tradycyjnych rozwiązaniach, tym samym tynk jest kilkukrotnie bardziej odporny na niszczące go czynniki. Odporność biologiczną podnoszą właściwości samoczyszczące tynku związane z jednym głównych składników tynku czyli żywicami silikonowymi.

Jak postępować w przypadku zainfekowanej elewacji?
Elewację zainfekowaną najlepiej jest wyczyścić przy użyciu specjalnych preparatów do zwalczania takich zjawisk, np.: Septobud 1008. Środek wystarczy nanieść na powierzchnię elewacji, a następnie odczekać odpowiedni czas (12–24 h). Okres ten jest niezbędny do unieszkodliwienia mikroorganizmów. Wcześniejsze zmycie może spowodować, że mikroorganizmy nie ulegną zniszczeniu. Najlepsze warunki pogodowe do wykonywania tego typu czynności to niska temperatura i wysoka wilgotność powietrza. W przypadku mocno zainfekowanej elewacji czynność należy powtórzyć. Środek można zmywać zwykłymi myjkami ciśnieniowymi. W wielu przypadkach niezbędne jest dodatkowe malowanie. Szczególnie w sytuacjach, gdy grzyby, glony są unieszkodliwione, jednakże mocno wrośnięte w strukturę tynku, tak bardzo, że trudno je wyczyścić. Do tego najlepiej nadadzą się farby o właściwościach samoczyszczących, a więc farby silikonowe. Taka farba dodatkowo wyobli strukturę tynku, tym samym ułatwi samooczyszczenie.


Bartosz Polaczyk
Dyrektor Techniczny, KREISEL Technika Budowlana Sp. z o. o.