Bezspoinowe systemy ociepleń elewacji

Fot. Sto

Problemy te skutkują najczęściej niezadowalającą estetyką lub wręcz szkodami na elewacjach. Powodem nie jest słabość tej metody, lecz uchybienia w procesie przygotowania inwestycji i samego wykonawstwa. Nierzadko bywa to związane z niską jakością i trwałością zastosowanych materiałów.

Wybór systemu
Wybór odpowiedniej technologii ocieplenia elewacji decyduje o trwałości wykonywanych prac, o ich efekcie ekonomicznym i estetycznym. Zawsze należy uwzględniać specyfikę obiektu, jego lokalizację, rodzaj konstrukcji i jej stan techniczny, strukturę przegród zewnętrznych, a także przewidywane warunki użytkowania elewacji.

Dobór materiałów ociepleniowych
Częstym błędem w doborze materiałów do ocieplana ścian jest stosowanie przypadkowych komponentów wybranych z różnych ofert, nie sprawdzonych pod względem wzajemnej współpracy w warstwach ocieplenia. Grozi to utratą spójności układu ociepleniowego i w rezultacie uszkodzeniami elewacji. Aktualna instrukcja techniczna Instytutu Techniki Budowlanej (nr 447/2009) dla bezspoinowych ociepleń ścian zewnętrznych, wymienia stosowanie przypadkowych materiałów niedopuszczonych do powszechnego stosowania na terenie kraju, jako jeden z podstawowych błędów ocieplania w tej technologii.

By ich uniknąć, oprócz fachowego i rzetelnego wykonawstwa, należy stosować kompletne, dopracowane systemy, zdolne do rozwiązywania problemów w każdym, nawet najdrobniejszym szczególe.

Odporność na uszkodzenia mechaniczne
Wspomniana wcześniej instrukcja ITB stawia w tym zakresie jednoznaczne wymagania: układ ociepleniowy z wyprawą mineralną powinien znosić bez uszkodzeń uderzenia o energii co najmniej 1 J, zaś ocieplenie z tynkiem organicznym powinno być odporne na uderzenie o energii 3 J.

W praktyce okazuje się, że i te wielkości bywają niewystarczające w konfrontacji z wandalizmem, a czasami nawet warunkami eksploatacji. Z tego względu system ociepleń powinien zapewnić możliwie najwyższą wytrzymałość elewacji na uderzenia oraz możliwie najwyższą elastyczność pokrycia fasady.

Zagrożenia biologiczne
Odporność tynków i powłok malarskich na osadzanie glonów i grzybów to w naszej strefie klimatycznej warunek niezbędny dla zapewnienia trwałości ocieplanych elewacji. Bez tej odporności już po kilku latach na fasadach północnych, pozbawionych nasłonecznienia i przewiewu, a także w niesprzyjających warunkach środowiskowych (np. klimat zatokowy) pojawiają się charakterystyczne brunatno-zielone przebarwienia. W konsekwencji elewacja traci walory estetyczne, a po pewnym czasie ulega uszkodzeniom. Wzrost zawilgocenia pogarsza właściwości termoizolacyjne ocieplenia. Konsekwencją jest utrata izolacyjnej efektywności przegród, co może skutkować wyraźnym pogorszeniem bilansu energetycznego budynku i wzrostem kosztów jego ogrzewania. Może także dochodzić do skraplania pary wodnej w przegrodach. W skrajnych sytuacjach, na wewnętrznych powierzchniach takich ścian będzie pojawiać się pleśń lub grzyb.

Wykonawstwo w trudnych warunkach
Warunki pogodowe późnej jesieni i łagodnej zimy stwarzają największe zagrożenie dla prowadzenia robót ociepleniowych. Częste opady deszczu, okresowe spadki temperatury powietrza poniżej 0°C – wszystko to hamuje wiązanie i dojrzewanie zapraw, gruntów i powłok malarskich. Znacznemu wydłużeniu ulegają wówczas cykle wykonawcze i w ogromnym stopniu wzrasta ryzyko wypłukiwania lub przemarzania nałożonego materiału. W takich warunkach należy stosować wyłącznie materiały o przyspieszonym wiązaniu, uzyskujące w krótkim czasie odporność na opady deszczu oraz wpływ ujemnych temperatur powietrza.

Pewny wybór
Oprócz podstawowych komponentów jak klej, siatka z włókna szklanego czy tynk, wysokiej jakości system ociepleń powinien zawierać także wszelkie niezbędne akcesoria, takie jak: profile dylatacyjne, uszczelniające taśmy rozprężne, listwy kapinosowe, termodyble, zaślepki otworów po kotwach rusztowań itp.


CZYTAJ WIĘCEJ

Ocieplasz budynek? Wybierz odpowiednie materiały budowlane
Nie czekaj, ociepl dom w tym roku

---