Strona główna | RealizacjeMikroorganizmy na powłokach zewnętrznych

Mikroorganizmy na powłokach zewnętrznych

Powłoki elewacyjne spełniają kilka istotnych funkcji. Jedną z najważniejszych jest zabezpieczenie innych warstw bezspoinowego systemu ocieplenia (BSO). Chronią także fasady przed niekorzystnym wpływem środowiska, takim jak rozwój mikroorganizmów.

Na załączonych zdjęciach pokazano przykłady efektów działania mikroorganizmów na elewacjach
Fot. Dryvit

Jacek W. Kulig
europejski dyrektor techniczny, Dryvit Systems

Wzrost mikroflory na elewacjach jest zjawiskiem naturalnym i w wielu przypadkach nieuniknionym. Sprzyjają mu zmiany klimatyczne – mamy coraz łagodniejsze zimy oraz coraz bardziej wilgotne i ciepłe pory letnie. Zazielenienia pojawiają się nie tylko na tynkach cienkowarstwowych, ale też na betonie, szkle, sidingu, ceramice, czy metalu. Miejscami najbardziej narażonymi na występowanie tego typu zjawiska są elewacje ścian zachodnich i północnych, jak również jasne barwy powierzchni tynków – w obydwu przypadkach chodzi o zwiększoną absorpcję wilgoci.


Fot. Dryvit


Fot. Dryvit

Rozwój biologicznych form życia nabiera tempa na zabrudzonych elewacjach, gdyż kurz jest pożywką dla mikroorganizmów. Do tego zjawiska przyczynia się zła eksploatacja: brak okresowych przeglądów i napraw budynków. Elewację powinno się regularnie myć i czyścić.


Fot. Dryvit


Fot. Dryvit

Aby zapobiegać, lub chociaż znacząco ograniczyć wzrost mikroorganizmów na podłożach zewnętrznych, stosować trzeba wyłącznie powłoki, które zawierają substancje przeciwdziałające rozwojowi alg i grzybów. Renomowani producenci chemii budowlanej dodają do farb i tynków dwa typy preparatów zabezpieczających materiał zarówno w opakowaniu, jak i po aplikacji. Tzw. biocydy „in can” nie dopuszczają do zarażenia pleśnią, stabilizują i przedłużają żywotność produktów w opakowaniach fabrycznych. Natomiast biocydy powłokowe działają po utwardzeniu materiału na elewacji.


Fot. Dryvit



Fot. Dryvit

Produkty będące zewnętrzną ochroną elewacji powinny mieć także zmniejszoną nasiąkliwość, wysoką przepuszczalność i być wysoce odporne na zabrudzenia. Materiały należy stosować zgodnie z instrukcją producenta. Zbyt silne rozcieńczenie ułatwia wypłukiwanie substancji czynnych. Warstwa o niedostatecznej grubości (szczególnie w przypadku farb) zawiera zbyt małą ilość substancji czynnej, służącej dostatecznie długiej ochronie. Trzeba bardzo uważać podczas boniowania poziomego wycinanego w styropianie – krawędzie należy nacinać pod odpowiednim kątem, żeby nie tworzyć warunków sprzyjających osadzaniu się zabrudzeń.


Fot. Dryvit

Zielone naloty z tynków cienkowarstwowych usuwa się mechaniczne, zmywając elewację ciśnieniowo i przez szczotkowanie. Następnie powierzchnię tynku zabezpiecza się preparatem grzybobójczym i pokrywa powłoką zawierającą stabilne i skuteczne preparaty biobójcze.

Najlepszym wyjściem jest stosowanie najwyższej jakości materiałów elewacyjnych, które – przy odpowiedniej eksploatacji budynku – zapewniają prawidłową ochronę na długie lata.

Źródło: Tynki, nr 1 (2) 2009

CZYTAJ WIĘCEJ

Formuła BioProtect marki Ceresit - chroń ściany przed skażeniem biologicznym
Mikroorganizmy na elewacjach - jak im przeciwdziałać?
Ochrona ścian przed agresją mikrobiologiczną
Mikroorganizmy atakują elewację! Jak się przed nimi chronić?



DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz > Zaloguj się
PREZENTACJA FIRM
Festool
TEMAT MIESIĄCA
Mamy 30 lat na modernizację wszystkich budynków. Czy Polska na tym skorzysta?

Zgodnie z założeniami nowej dyrektywy, państwa członkowskie UE muszą opracować długoterminową strategię renowacji budynków, zarówno publicznych jak i prywatnych. Plan jest taki, by do 2050 roku wszystkie budynki w Polsce były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii (tzw. standard nZEB). Założone plany powinny zawierać także cele pośrednie, które zrealizujemy w latach 2030 i 2040. Czytaj więcej