Strona główna | Krok po krokuOcieplanie wełną mineralną

Ocieplanie wełną mineralną

Przed rozpoczęciem robót ociepleniowych należy wyznaczyć wysokość cokołu

Krok 1. Mocowanie listwy cokołowej
Fot. Rockwool

Krok 1. Mocowanie listwy cokołowej
Przed rozpoczęciem robót ociepleniowych z wykorzystaniem wełny mineralnej należy wyznaczyć wysokość cokołu i zaznaczyć ją linią poziomą. Listwa cokołowa powinna być montowana na wysokości ok. 40 cm od poziomu terenu przy użyciu minimum pięciu łączników na 1 m.b. listwy.

Krok 2. Nakładanie zaprawy klejącej
Klej należy przygotować zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu. Płytę można położyć na paczce wełny w sposób umożliwiający swobodny dostęp do niej z każdej strony.


Krok 2. Nakładanie zaprawy klejącej na płytę Frontrock Max E.
Fot. Rockwool


Sposób nanoszenia kleju zależy od rodzaju płyty:

Płyty Frontrock Max E przykleja się do podłoża metodą punktowo-obwodową na nieoznakowanej powierzchni płyty w dwóch etapach.

Najpierw niewielką ilością zaprawy klejącej, za pomocą kielni trapezowej, wstępnie gruntując płytę przy jej krawędziach, wzdłuż obwodu oraz w trzech, równomiernie rozłożonych punktach, zgodnie ze zdjęciem. Następnie nakłada się kolejną warstwę zaprawy po obwodzie płyty wełny mineralnej na szerokości około 6 cm oraz plackami o średnicy około 15 cm w trzech wcześniej wskazanych miejscach, tak aby powierzchnia przyklejania płyty do podłoża wynosiła co najmniej 40%.


Krok 2. Nakładanie zaprawy klejącej na płytę Fasrock LL.
Fot. Rockwool

W przypadku płyt Fasrock LL, zaprawę klejącą nanosi się w dwóch etapach. Na początku gładką pacą nakłada się cienką warstwę zaprawy klejącej i gruntu na całą powierzchnię płyty. Następnie za pomocą pacy zębatej 12 x 12 mm równomiernie rozprowadza warstwę zaprawy klejącej na całej wcześniej zagruntowanej powierzchni płyty.

Taki sposób klejenia zapewnia wełnie mineralnej maksymalną przyczepność do podłoża.

Krok 3. Przyklejenie płyt
Płyty należy przyklejać mijankowo, szczelnie dosuwając do poprzednio przyklejonych. Nadmiar wychodzącej z boku płyty zaprawy klejącej usuwać tak, by nie była widoczna na stykach płyt.


Krok 3. Przyklejanie płyt Fasrock LL
Fot. Rockwool

Krok 4. Izolacja naroży i szlifowanie fasady
Na narożach budynku płyty powinny być ułożone w sposób zapewniający ich wzajemne „związanie”. W celu prawidłowego ukształtowania krawędzi naroża, wysunięte płyty obcina się nożem wzdłuż łaty i szlifuje pacą obłożoną gruboziarnistym papierem ściernym. Naroża okienne i drzwiowe należy izolować całymi płytami, odpowiednio je docinając.


Krok 4. Izolacja naroży i szlifowanie fasady
Fot. Rockwool

Krok 5.  Zabezpieczenie ościeży
Na ocieplone wełną mineralną ościeże nakładamy listwę narożną z siatką. Siatkę zatapia się równo z brzegiem listwy.


Krok 5. Zabezpieczenie ościeży
Fot. Rockwool


Krok 6. Kołkowanie
Mocowanie płyt łącznikami wykonuje się nie wcześniej niż po 24 godzinach od momentu ich przyklejenia. Do mocowania stosuje się łączniki wbijane lub wkręcane z rdzeniem stalowym. Typ i długość (minimalna głębokość zakotwienia) łączników oraz schemat ich rozmieszczenia powinien być określony w dokumentacji technicznej ocieplenia z wełny mineralnej, dostosowany do rodzaju podłoża, grubości ocieplenia, wysokości budynku oraz wielkości obciążeń. Płyty Fasrock LL mogą być mocowane zaprawą klejącą bez łączników do podłoży betonowych oraz murowych: ceramicznych, silikatowych i keramzytobetonowych, do 20 m wysokości (w przypadku pozostałych podłoży, ścian otynkowanych lub powyżej 20 m wysokości ściany używa się łączników mechanicznych).


Krok 6. Kołkowanie
Fot. Rockwool

Krok 7. Nakładanie zaprawy zbrojącej
Odbywa się w dwóch etapach. Pierwszym etapem jest gruntowanie powierzchni cienką warstwą zaprawy zbrojącej za pomocą gładkiej pacy. W drugim etapie po wyschnięciu powierzchni zagruntowanej nakłada się właściwą warstwę zaprawy zbrojącej używając pacy zębatej 10 × 10 mm.


Krok 7. Nakładanie zaprawy zbrojącej
Fot. Rockwool


Krok 8. Zatapianie siatki z włókna szklanego
W świeżą, równej grubości warstwę zaprawy zbrojącej wtapia się siatkę z włókna szklanego (od góry ku dołowi) na całej wysokości ściany. Pamiętając, aby siatka była naciągnięta, bez zgięć oraz z zakładem 10 cm. Prawidłowo zatopiona siatka zbrojąca nie jest widoczna spod warstwy zaprawy zbrojącej.


Krok 8. Zatapianie siatki z włókna szklanego
Fot. Rockwool

Krok 9. Nakładanie podkładu tynkarskiego
Przy dobrych warunkach pogodowych, po dwóch dniach, na suchą warstwę zbrojącą nakładamy jednowarstwowo, za pomocą wałka, podkład tynkarski. Po wyschnięciu podkładu tynkarskiego (nie wcześniej niż po 24 h) przystępuje się do nakładania tynku.


Krok 9. Nakładanie podkładu tynkarskiego
Fot. Rockwool


Krok 10. Zacieranie tynku
Tynk należy przygotować zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu. Tynk nakłada się pacą ze stali nierdzewnej lub pacą z tworzywa sztucznego. Następnie nadmiar tynku jest ściągany pacą pod kątem na grubość kruszywa. Po dokładnym ściągnięciu nadmiaru tynku przystępuje się do zacierania, pamiętając o wykonywaniu tych samych ruchów, by nie wystąpiły różnice w fakturze tynku. Powierzchnię należy strukturować w stanie mokrym. W czasie procesu wiązania i schnięcia tynku, należy chronić go przed bezpośrednim działaniem słońca, deszczu i wiatru.


Krok 10. Zacieranie tynku
Fot. Rockwool

Krok 11. Malowanie
W celu uzyskania określonego koloru, po siedmiu dniach wyschnięty tynk można pomalować za pomocą wałka. Do malowania tynku należy stosować następujące farby elewacyjne: silikonową, siloksanową, silikatową (krzemianową).


Krok 11. Malowanie
Fot. Rockwool

Źródło: Tynki, nr 2 (11) 2011

CZYTAJ WIĘCEJ

Ocieplasz budynek? Wybierz odpowiednie materiały budowlane
Ocieplanie budynków - inwestycja, która szybko się zwraca
Ocieplanie budynku metodą lekką mokrą
Wełna mineralna, czyli naturalny materiał izolacyjny
W Bytomiu powstaje nowa fabryka wełny mineralnej



DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz > Zaloguj się
PREZENTACJA FIRM
Festool
TEMAT MIESIĄCA
Mamy 30 lat na modernizację wszystkich budynków. Czy Polska na tym skorzysta?

Zgodnie z założeniami nowej dyrektywy, państwa członkowskie UE muszą opracować długoterminową strategię renowacji budynków, zarówno publicznych jak i prywatnych. Plan jest taki, by do 2050 roku wszystkie budynki w Polsce były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii (tzw. standard nZEB). Założone plany powinny zawierać także cele pośrednie, które zrealizujemy w latach 2030 i 2040. Czytaj więcej