Tynkowanie ścian - co jest istotne w trakcie tego typu prac?

W dobrym klimacie

Osiągnięcie optymalnych parametrów produktów chemii budowlanej uzależnione jest w znacznym stopniu od warunków, w jakich są one wykorzystywane. Proces aplikacji i wiązania mas tynkarskich powinien przebiegać przy: bezdeszczowej pogodzie, stabilnej wilgotności powietrza i, w większości przypadków, temperaturze otoczenia oraz podłoża w granicach +5°C do +25°C. Zbyt wysoka wilgotność oraz niska temperatura powodują wydłużenie czasu wiązania. Prace należy też wykonywać na powierzchniach, które nie są narażone na bezpośrednie oddziaływanie słońca i wiatru. Takie warunki powodują zbyt szybkie wysychanie powłoki, co znacznie utrudnia, a czasami wręcz uniemożliwia wyprowadzenie prawidłowej struktury. Świeżo nałożony preparat musi - aż do momentu związania -  być chroniony przed opadami atmosferycznymi. Jeśli korzystamy z rusztowań, możemy po prostu zabezpieczyć je siatkami osłonowymi, minimalizując w ten sposób oddziaływanie niekorzystnych czynników zewnętrznych.

Uwaga na podłoże

Tynkowanie odbywa się na konkretnych powierzchniach i nie powinno wychodzić poza ich granice. Dlatego jeszcze przed rozpoczęciem właściwej aplikacji, warto odpowiednio osłonić wszelkie elementy, które mogłyby ulec zabrudzeniu.  "Planując całość prac, racjonalnie podchodźmy też do czasu potrzebnego na realizację poszczególnych ich etapów. Przykładowo: po zagruntowaniu podłoża trzeba odczekać aż nałożony preparat wyschnie" - podpowiada Marek Zając z firmy Bolix, producenta materiałów elewacyjnych. Ważne jest też odpowiednie dopasowanie do siebie poszczególnych materiałów. Przed nakładaniem barwionych mas tynkarskich zaleca się np. gruntowanie podkładem o barwie zbieżnej z kolorystyką tynku docelowego. Sam tynk wymaga jeszcze na ogół dokładnego wymieszania mieszarką/wiertarką wolnoobrotową (wyposażoną w mieszadło koszykowe), aż do uzyskania jednorodnej konsystencji.


Sprawna aplikacja tynku

Przemieszaną masę tynkarską rozprowadza się po podłożu w postaci cienkiej, równomiernej warstwy, używając do tego celu długiej pacy ze stali nierdzewnej. Krótka wersja tego narzędzia przydaje się do usuwania nadmiaru tynku do osiągnięcia warstwy o grubości kruszywa zawartego w masie (zebrany materiał można wykorzystać po jego ponownym przemieszaniu). Pożądaną strukturę wyprawy wyprowadza się natomiast przez zatarcie nałożonego tynku płaską pacą z tworzywa. Całą operację zacierania należy wykonać zgodnie z opisem podanym na opakowaniu tynku (w zależności od jego struktury), równomiernie na całej powierzchni elewacji, stosując przy tym niewielki nacisk. "Warto pamiętać, że dla uzyskania optymalnych walorów estetycznych zalecana jest realizacja elewacji stanowiącej odrębną całość w jednym etapie wykonawczym, materiałem z jednej partii produkcyjnej" - dodaje Marek Zając z Bolix. Działajmy więc z planem, wykorzystując najlepsze dostępne rozwiązania i techniki, a jednocześnie uwzględniając możliwość wystąpienia niepożądanych okoliczności. Poprawnie wykończona elewacja pozostanie na długo wizytówką i skuteczną ochroną naszego domu.