Strona główna | Krok po krokuMalowanie fasad w słoneczne dni

Malowanie fasad w słoneczne dni

Zbyt silne słońce nagrzewa elewację do takiego poziomu, w którym malowanie staje się szybko niemożliwe z powodów technicznych. Jaka jest więc maksymalna temperatura, odpowiednia dla farby fasadowej? Gdzie leżą granice wytrzymałości produktu? Na te i inne pytania spróbujemy odpowiedzieć w poniższym materiale.

Fot. Caparol 

Maksymalna temperatura
Materiały powłokowe znoszą relatywnie wysokie temperatury bez większych problemów. Przykładowo ciemne fasady nagrzewają się w pełnym słońcu nawet do 70°C, nie powodując przy tym uszkodzeń farby. Należy sobie jednak zdać sprawę, że istnieją wyraźne granice wytrzymałości produktów. Dlatego, gdy planujemy malowanie dużych powierzchni fasad bez ryzyka powstania wad optycznych, powinniśmy przestrzegać restrykcyjnych zasad temperatury obróbki.

Ogólne reguły sztuki budowlanej
Ogólne reguły sztuki budowlanej w zakresie farb i lakierów zostały określone w normie PN EN 1062 „Farby i lakiery. Wyroby lakierowe i systemy powłokowe stosowane na zewnątrz na mury i beton”. Przedstawiony dokument precyzyjnie określa warunki, w jakich powinny być wykonywane prace malarskie. Według normy, wyroby powłokowe nie powinny być nakładane w następujących warunkach atmosferycznych:
  • na zamarznięte podłoża;
  • podczas deszczu i mgły (w przypadku podłoży nieosłoniętych);
  • na podłoża wilgotne;
  • podczas silnego, gorącego lub suchego wiatru;
  • jeśli temperatura podłoża przekracza 35°C;
  • w temperaturach poniżej 5°C (bez specjalnego zabezpieczenia).
Temperatura podłoża i kolor
Analizując zapisy wskazanej normy, można wyciągnąć wniosek, że o ostatecznym efekcie prac malarskich nie decyduje temperatura powietrza, lecz temperatura malowanego podłoża. I właśnie dlatego należy zawsze sprawdzać, czy wartości określone w normie PN EN 1062 nie zostały przekroczone. Wskazane w dokumencie maksima obowiązują zarówno dla czasów nakładania, jak i schnięcia powłok.

Niezbędny czas
Wykonując prace malarskie nie wolno zapomnieć o zapewnieniu powłokom właściwego czasu schnięcia. Należy zdać sobie sprawę, że zbyt chłonne podłoża skracają czas fazy mokrej i negatywnie wpływają na procesy wiązania. Przykładowo farby silikatowe podczas szybkiego wysychania, nie twardnieją wystarczająco pod względem chemicznym. W takim przypadku, pozostałe i niezwiązane szkło wodne posiada nadal wysokie właściwości wodorozpuszczalne i może zostać w łatwy sposób wypłukane np. przez deszcz. W skrajnych przypadkach, może dojść nawet do wytrawienia szkła okiennego.

Decyzja, czy można rozpocząć prace malarskie czy nie, powinna być każdorazowo podejmowana przez wykonawcę. Decyzja ta powinna być jednak zawsze poprzedzona gruntowną analizą, zarówno warunków pogodowych, jak i obiektowych. W takich przypadkach należy zawsze kierować się następującymi zasadami:
  • prace malarskie należy rozpoczynać możliwie wcześnie rano;
  • nie należy malować ścian rozgrzanych uprzednio przez słońce;
  • należy możliwie najdokładniej przewidzieć potrzebny czas schnięcia przed spodziewanym oświetleniem słonecznym;
  • należy unikać ciemnych kolorów;
  • podczas pracy należy sprawdzać, czy woda nie odparowuje zbyt szybko;
  • należy gruntować malowane powierzchnie tak, aby niepożądane efekty nie były wzmacniane podwyższoną temperaturą.
Zewnętrzne warunki wykonywania powłok ograniczone są nie tylko niskimi, lecz także zbyt wysokimi temperaturami. Niekorzystne warunki atmosferyczne nie muszą jednak oznaczać konieczności zawieszania prowadzonych prac malarskich. Odpowiednie zabiegi organizacyjne i właściwe przygotowanie zapewniają uzyskanie optymalnego efektu, także w niesprzyjających warunkach.

Włodzimierz Krupa,
Dyrektor Działu Technicznego Caparol Polska


Źródło: Tynki, nr 3 (16) 2012

CZYTAJ WIĘCEJ

Extrabond - nowa jakość fasad wentylowanych



DODAJ KOMENTARZ
Wymagane: Zaloguj się aby dodać komentarz > Zaloguj się
PREZENTACJA FIRM
Festool
TEMAT MIESIĄCA
Mamy 30 lat na modernizację wszystkich budynków. Czy Polska na tym skorzysta?

Zgodnie z założeniami nowej dyrektywy, państwa członkowskie UE muszą opracować długoterminową strategię renowacji budynków, zarówno publicznych jak i prywatnych. Plan jest taki, by do 2050 roku wszystkie budynki w Polsce były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii (tzw. standard nZEB). Założone plany powinny zawierać także cele pośrednie, które zrealizujemy w latach 2030 i 2040. Czytaj więcej